آژانس فضایی اروپا انجام می دهد

ارسال 2 تاسواره به نیمه تاریك ماه

رمز من: آژانس فضایی اروپا(ESA) می خواهد دو ماهواره مكعبی را برای مطالعه نیمه تاریك تنها قمر زمین در مدار ماه قرار دهد.

به گزارش رمز من به نقل از ایسنا و به نقل از انگجت، آژانس فضایی اروپا می خواهد برای بررسی فعالیت های قسمت همیشه تاریك ماه كه ما به ندرت از آنها خبر داریم، دو ماهواره مكعب شكل(تاسواره) را به این قمر ارسال نماید.
تاسواره معادل فارسی كیوب ست(CubeSat) است و به شكلی از ماهواره های كوچك گفته می گردد كه به صورت ماهواره ای متشكل از واحدهای مكعب شكل در ابعاد 10×10×10 با وزنی حدود 1300 گرم تعریف شده اند.
به بیان دیگر، تاسواره ها ماهواره هایی هستند متشكل از واحدهای ساختاری مكعبی كه بتوان آن ها را درون یك خشاب با قابلیت یكپارچه سازی با سامانه پرتابگر جانمایی كرد و به آسانی در مدار قرار داد.
با تقسیم بندی انجام گرفته بر مبنای وزن، تاسواره ها بسته به این كه از چند واحد تشكیل شده باشند جزء پیكوماهواره ها یا نانوماهواره ها قرار می گیرند.
تاسواره ها معمولا با ابزاری در ایستگاه فضایی بین المللی در مدار قرار داده می شوند یا به صورت محموله ثانویه در كنار محموله اصلی در پرتاب ماهواره های بزرگتر در مدار قرار می گیرند.
در دهه اخیر، تاسواره ها زمینه ساز پیشرفت های مهمی در زمینه علوم مختلف مانند فیزیك فضایی و خورشیدی، شاخه های زمین شناسی و سنجش از طریق دور و زیست شناسی بوده اند.
تاسواره ها تنها در مدار زمین مفید نیستند. آژانس فضایی اروپا دو تاسواره منتخب موسوم به "لومیو"(Lumio) و "وی ام ام او"(VMMO) را برای مطالعه نیمه تاریك ماه انتخاب كرده است.
ابتدا "لومیو" به قسمت تاریك ماه ارسال خواهد شد تا با نگاه كردن به فلش های نور، بمباران شهابی را ثبت كند.
در همین حال، "VMMO" به صورت ثابت "دهانه شكلتون"(Shackleton Crater) واقع در قسمت تاریك ماه و در نزدیكی قطب جنوب این قمر را مطالعه خواهد نمود تا یخ آب و دیگر مواد معدنی مفید برای سكونت را پیدا كند.
دهانه شكلتون یك دهانه برخوردی در كره ماه است كه در قطب جنوب این كره واقع شده است. این دهانه نام خویش را از ارنست شكلتون، یكی از كاشفان نام آور قاره جنوبگان گرفته است. جنوبگان به قاره ای گفته می گردد كه پیرامون قطب جنوب، زمین را دربرگرفته است.
قله های هم راستا با كناره های این دهانه حدودا همیشه زیر نور آفتاب قرار دارند در حالیكه بخش درونی این دهانه در تاریكی همیشگی قرار دارد.
دمای پایین درون این دهانه بعنوان یك تله سرد عمل می كند كه ذرات و پاره های پدید آمده در اثر برخورد شهاب ها به كره ماه را به تله می اندازد و منجمد می كند.
فضاپیمای "جوینده ماه"(لونار پراسپكتور) كشف كرده است كه مقدار هیدروژن درون این دهانه از مقادیر عادی بالاتر است و این امر ممكن است نشانگر وجود یخ آب در آن باشد.
تاسواره "VMMO" تشعشعات را هم اندازه گیری می كند.
هر دو دستگاه تاسواره های 12 واحدی هستند كه حدودا به اندازه یك كابین وسایل هواپیما است.
تفاوت میان این دو تاسواره عموما به حسگرهای آنها بازمی گردد. "لومیو" از یك دوربین چشمی استفاده می نماید، در حالیكه "VMMO" به یك لیزر مینیاتوری مجهز است.
این ماهواره ها در ماه های فوریه و مارس توسط سازمان فضایی اروپا در برنامه های ماموریت به كار گرفته خواهند شد. حال اینكه دقیقا چه زمانی پرتاب می شوند و تا چه زمانی فعال خواهند بود به آن برنامه ها بستگی دارد.
انتظار می رود كه 260 روز زمان ببرد تا "VMMO" نقشه آب دهانه را ترسیم كند.
اگر همه چیز طبق انتظار پیش برود، كاوشگرهای كوچك می توانند ما را به دوران اكتشافات قمری كم هزینه راهنمایی كنند. تا به حال، كاوشگرهای قمری معمولا بزرگ و گران قیمت بوده اند كه دانشمندان را مجبور به انتخاب با وسواس ماموریت ها كرده بود.
تاسواره ها پنجره جدیدی رو به ماموریت های كاوش و شناسایی ماه باز می كنند كه پیش از آن دور از انتظار بوده است و می تواند به پر كردن شكاف دانش در مورد نزدیك ترین همسایه آسمانی ما كمك نماید.

1396/11/10

16:43:16

5.0 / 5

4906

تگهای خبر: ماهواره

اگر مطلب را پسندیدید لایک کنید

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۶ بعلاوه ۵