سالروز پرتاپ جمینی-10 به مدار زمین؛ پروازی كه سفر آمریكایی ها به ماه را ۲سال جلو انداختبعلاوهتصاویر رمز من: سال ۱۳۴۵ در حالی شروع شد كه ماهها سكوت مرموزی پایگاه پرتاب های فضایی شوروی را فرا گرفته بود و این در زمانی كه هر دو ابرقدرت تمام هم و غم خویش را برای سفر به ماه گذاشته بودند نه فقط سبب تعجب بلكه برای آمریكایی ها سبب وحشت بود. چه كاسه ای زیر نیم كاسه روسها بود كه هیچ فعالیتی در مدار نداشتند. از جانب دیگر آمریكایی ها با بكارگیری سفینه دو نفره جمینی، تلاش داشتند تمرین عملی سفر به ماه را در فضا انجام دهند. در این راه آنها به ردیابی ناو هدف، اتصال دو سفینه در فضا، راهپیمایی فضایی و اقامتی در حد سفر به ماه و بازگشت به زمین نیاز داشتند. به گزارش رمز من به نقل از ایسنا؛ جمینی-۳ پس از دو پرواز بدون سرنشین آزمایشی جمینی ۱ و ۲، با دو فضانورد در ۲۳ مارس ۱۹۶۵ به فضا پرتاب شد و مرحله نوینی از تحقیقات فضایی ناسا- سازمان فضایی آمریكا- را شروع كرد. این ناو توانست در مدار زمین، توانایی های خویش را تا حدودی به نمایش بگذارد. در جریان ماموریت ناو بعدی یعنی جمینی-۴، اولین راهپیمایی فضایی آمریكایی ها انجام شد. جمینی ۵ و ۶ نتوانستند به طور كامل ماموریت شان را به انجام رساندند اما فضانوردان جمینی ۷ ركورد اقامت انسان در مدار زمین را به حدود ۱۴ شبانه روز رسانند. می توان گفت این تنها نقطه مثبت و پرواز موفق برنامه "جمینی" بود چون فضانوردان دو سفینه بعدی باز هم در رسیدن به اهداف ماموریت خود ناكام ماندند. اینك بار سنگین تمام این وظایف بر عهده سرنشینان جمینی-۱۰ بود و اگر آنها هم در اجرای ماموریت شان شكست می خوردند آبروریزی بزرگی برای آمریكایی ها بوجود می آمد. سفینه جمینی-۱۰ به سرنشینی مایكل كالینز و جان یانگ ساعت ۲۲ و ۲۰ دقیقه روز ۱۸ ژوئیه ۱۹۶۶( ساعت ۱: ۵۰، ۲۷ تیر ماه ۱۳۴۵) از سكوی شماره ۱۹ كیپ كندی با استفاده از موشك تایتان-۲ راهی مدار زمین شد. این اولین بار بود كه پرتاب یك سفینه چنین دیروقت صورت می گرفت. ناسا از آن جهت این ساعت را برای پرتاب برگزید تا سفینه مزبور بتواند در راه مدار ناو هدف(آجنا-۸) قرار گیرد. آجنا-۸ چند ماه قبل به فضا پرتاب گردید و یكی از مهمترین ماموریت های جمینی-۱۰ ردیابی و اتصال به آن بود. جمینی-۱۰ وزنی معادل ۳۷۶۰ كیلوگرم داشت و در مرحله نخست، در مداری با اوج و حضیض ۱۶۱-۲۷۰ كیلومتر و زاویه شیب ۹/۲۸ درجه (نسبت به خط استوا) هر ۶/۸۸دقیقه زمین را یك دور می زد كه البته در مراحل بعد تغییر ارتفاع جالبی پیدا كرد و ركوردی را از خود در ارتفاع مداری بر جا گذاشت. طی این سفر فضانوردان جمینی-۱۰ ماموریت داشتند پس از ردیابی آجنا-۸ به تعقیب آن پرداخته و پس از رسیدن به این ناو، سفینه خویش را به آن متصل كنند. همینطور اتصال با آجنا-۱۰ هم از اهداف ماموریت آنها بشمار می رفت. روز پس از پرتاب، فضانوردان برنامه فشرده ای را به اجرا درآوردند. در اولین ساعات پرواز مداری(۰۷: ۵۰ بوقت تهران) در حالیكه جمینی-۱۰ در حال پرواز بر روی جزایر هاوایی بود به ناو بدون سرنشین آجنا-۱۰ ملحق شد و دماغه خویش را در بخش انتهایی آجنا قرار داد. طی دومین مرحله، فضانوردان با كمك موتور موشكی آجنا، خویش را به ارتفاع ۷۶۲ كیلومتری زمین رساندند كه در آن زمان، یك ركورد بسیار جالب بشمار می رفت. به علت آن كه در مانورهای مربوط به عملیات اتصال با آجنا-۱۰، بیش از آنچه انتظار می رفت سوخت مصرف شده بود، فضانوردان برای مانورهای بعدی از موتور موشكی آجنا استفاده كردند و خویش را به ارتفاعی بالاتر رساندند تا ناو خویش را به هدف دوم یعنی آجنا-۸ متصل كنند و بدین سان نام جمینی-۱۰ بعنوان اولین سفینه فضایی كه از سوخت و سامانه محركه كشتی دیگری برای تقویت پرواز خود استفاده می كرد به ثبت رسید. جمینی-۱۰ همینطور اولین سفینه فضایی بود كه در حین یك پرواز، با دو سفینه فضایی دیگر یعنی ناوهای بدون سرنشین آجنا-۱۰ و آجنا-۸ ملاقات كرد و این اولین باری بود كه یك ناو فضایی با استفاده از موتور موشكی ناوی دیگر جابجا می شد. ساعت ۱۸: ۳۰ روز چهارشنبه ۲۹ تیر ماه، فضانوردان جمینی-۱۰ پس از حدود ۸ ساعت استراحت، از خواب بیدار شدند. دلیل این استراحت طولانی برنامه كاری سنگین روز قبل بود. در این روز كالینز پس از باز كردن دریچه سفینه تا كمر از ناو خارج شد و به عكاسی از ستارگان و فضا از یك سو و زمین و پدیده های زمینی از جانب دیگر پرداخت. یكی دیگر از وظایف كالینز رهپیمایی در فضای آزاد كیهانی و برداشتن ظرفی بود كه بر روی بدنه خارجی جمینی با هدف جمع آوری غبارهای فضایی نصب شده بود. مایكل كالینز بعنوان اولین فضانوردی كه در حین انجام یك ماموریت، دو راهپیمایی فضایی انجام داده نام خویش را به ثبت رساند. جمینی – ۱۰ بعد از ۷۱ ساعت پرواز و ۴۳ دور گردش به دور زمین و سفری كه ۲ روز و ۲۲ ساعت و ۴۶ دقیقه و ۳۹ ثانیه طول كشید در روز ۲۱ ژوییه ۱۹۶۶ در اقیانوس اطلس به فاصله ۲/۶ كیلومتری محل پیش بینی شده فرود آمد. گرچه بین محل پیش بینی شده و فرود فاصله بود اما بالگردهای گروه نجات بزودی آنها را یافتند و به عرشه ناو هواپیمابر گواداناكانال منتقل كردند. می توان گفت این سفینه در میان پروازهای قبلی آمریكا به لحاظ موفقیت در رسیدن به اهداف تعیین شده موفقیت بیشتری را كسب كرده بود به صورتی كه مطبوعات نوشتند سفر فضانوردان آمریكا به ماه دو سال جلو افتاد! 1397/04/27 13:50:32 5.0 / 5 4558 تگهای خبر: فضانورد , ناسا اگر مطلب را پسندیدید لایک کنید (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط هوش مصنوعی جدید اپل با عملکرد خارق العاده اعزام فضانورد ایرانی بدنبال پرتاب کپسول زیستی رمزگشایی از ابرنواختر مشهور در داده های جدید جیمز وب ماه نورد هند، وجود گوگرد در قطب جنوب ماه را تایید کرد نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۳ بعلاوه ۳