از بین بردن تومورهای سرطانی با نانوذرات حامل دارو رمز من: پژوهشگران آلمانی در بررسی جدید خود، نانوذراتی را ابداع نموده اند که می توانند دارو را به داخل تومورها منتقل کنند و آنها را از بین ببرند. به گزارش رمز من به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، از بین بردن سلول های سرطانی، کار چندان دشواری نیست؛ بخش دشوار ماجرا این است که از بین بردن سلول های سرطانی، بدون لطمه رساندن به سلول های سالم صورت گیرد. پژوهشگران "دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ"(LMU)، نانوذراتی ابداع نموده اند که داروها را به صورت انتخابی در تومورها منتشر می کنند و آنها را از سلول های سالم دور نگه دارند. پرتو درمانی و شیمی درمانی هم اکنون از مهم ترین روش های درمان سرطان به شمار می روند اما بگفته خیلی از کسانی که آنها را پشت سر گذاشته اند، روش های خوشایندی نیستند. سلول های سالم نیز می توانند تحت تاثیر قرار بگیرند که می تواند به بیماری و درد منجر شود. دانشمندان اهتمام دارند تا با تمرکز بر آنچه سلول های سرطانی را از سلول های سالم متمایز می کند، داروها و روش های درمانی جدیدی عرضه کنند. آنها گاهی اوقات با بهره گیری از روش هایی برای رشد سریع یا ترمیم DNA، از محیط اسیدی تری استفاده می نمایند تا واکنش های شیمیایی کشنده ای را پدید آورند و یا حتی فرکانس مافوق صوت خاصی را پیدا کنند که می تواند غشاهای آنها را تا حد پارگی بلرزاند. این گروه پژوهشی در پروژه خود، نانوذراتی را ابداع کردند که داروها را تنها درون سلول های سرطانی منتشر می کنند. این نانوذرات، آمورف و متخلخل هستند و در یک لایه لیپیدی محصور شده اند. همه این ها به این معناست که سلول ها بدون ایجاد واکنش ایمنی، بسادگی جذب آنها می شوند. لایه لیپید بعد از ورود تجزیه می شود و بار دارو را که شامل کلسیم و سیترات است، منتشر می کند. پژوهش های پیشین نشان داده اند هنگامی که این ترکیبات مستقیما به سلول ها وارد شوند، آنها را از بین می برند. البته کلید این روش، انتخاب است. بااینکه این نانوذرات هم توسط سلول های سرطانی و هم توسط سلول های سالم جذب می شوند اما تجزیه لایه لیپید فقط درون تومورها صورت می گیرد. پژوهشگران بطور کامل از دلیل این مساله مطمئن نیستند اما آزمایش هایی که روی سلول های کشت شده و همین طور موش های زنده صورت گرفته اند، نشان می دهند که بعضی از مکانیسم های مخصوص به سرطان، غشای خارجی را از بین می برند و سبب می شوند که ترکیبات سمی به بیرون نشت کنند. در همین حال، ترکیبات درون سلول های سالم، همچنان قفل شده باقی می مانند و نهایتا به ماتریس خارج سلولی می روند تا بیرون بریزند. "هانا انگلک"(Hanna Engelke)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: قابلیت انتخاب نانوذرات، این امکان را برای ما فراهم نمود که بتوانیم دو نوع متفاوت از تومورهای بسیار تهاجمی پرده جنب ریه را در موش ها درمان نماییم. ما توانستیم تنها با دو نوبت تجویز موضعی، اندازه تومور را به ترتیب تا ۴۰ و ۷۰ درصد کاهش دهیم. ما دریافتیم که هرچه تومور تهاجمی تر باشد، اثر از بین بردن نیز بیشتر خواهد بود. این درمان بعد از دو ماه، هیچ نشانه ای از عوارض جانبی جدی نشان نداد. پژوهشگران باور دارند که شاید این روش بتواند برای درمان سرطان هایی که در پرده جنب ریه رشد می کنند، مفید باشد. این بخش، یک مکان متداول برای بسط سرطان ریه بشمار می رود و درمان آن با جراحی یا شیمی درمانی دشوار است. این پژوهش هنوز در مراحل ابتدایی به سر می برد برای اینکه تا حالا فقط در سلول های کشت شده و موش ها آزمایش شده است اما یک حالت جدید و جالب از حمله بشمار می رود. این پژوهش، در مجله "Chem" به چاپ رسید. منبع: رمز من 1399/10/02 17:27:07 5.0 / 5 1330 تگهای خبر: دانشمند , نانو اگر مطلب را پسندیدید لایک کنید (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط نحوه آب بندی استخر برنده میدان کسی است که قدرت کنترل مجازی اش بیشتر باشد با اهمیت ترین پروژه های فضایی سال ۱۴۰۳ فیلم ۱۰ پرتاب فضایی ایران در یک سال اخیر نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۵ بعلاوه ۲