تفاوت زمان در دنیای کودکان و بزرگسالان

رمز من: اصفهان پژوهشگران دانشگاه Eötvös Loránd بررسی نموده اند که آیا درک انسان از زمان با افزایش سن تغییر می کند یا خیر، و اگر تغییر می کند، چرا و چگونه ما گذر زمان را به گونه ای متفاوت از دوران کودکی درک می نماییم.

به گزارش رمز من به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، زمان می تواند حقه هایی را انجام دهد. خیلی از ما این تجربه را داشته ایم که تابستان های دوران کودکی را بسیار طولانی تر از همان زمان مشابه در بزرگسالی احساس می نماییم. با توجه به این که انسان می تواند استدلال بیاورد که چرا یک تابستان ممکنست طولانی تر از تابستان دیگر به نظر برسد و چگونه درک زمان بسته به عوامل مختلف ممکنست کوتاه یا طولانی به نظر برسد، می توانیم به آسانی آزمایشی را برای به دست آوردن دلیلهای بیشتر در این رابطه انجام دهیم.

در این رابطه، پرسشی که پژوهشگران مطرح می کنند از این قرار است: چگونه یک رویداد مهیج بر درک ما از زمان، در هنگام بررسی معیارهای مختلف بر رشد شناختی ما تاثیر می گذارد؟

برای یافتن پاسخ این پرسش، آنها سه گروه سنی ۴ تا ۵ ساله، ۹ تا ۱۰ ساله و ۱۸ سال به بالا را انتخاب کردند و برای هر گروه ۲ ویدئوی یک دقیقه ای پخش کردند.

این دو ویدئو از یک مجموعه انیمیشن پرطرفدار استخراج شده بود که از نظر خاصیت های صوتی و بصری نیز در حد متعادل و متوسط بود، به جز یک خاصیت و آن هیجان و حوادث بی شمار فیلم بود. یکی از ویدیوها متشکل از وقایع پرهیجان و حرکات سریع بود (پلیس درحال نجات حیوانات و دستگیری یک دزد) و دیگری یک سکانس یکنواخت و تکراری (تصویر سایه شش زندانی درحال فرار با یک قایق پارویی). پژوهشگران این دو کلیپ را به ترتیب پخش کردند؛ ابتدا فیلم مهیج را و سپس فیلم دیگر را. بعد از تماشای هر دو ویدئو، آنها از گروههای تماشاگر دو سوال پرسیدند: «کدام یک طولانی تر بود؟ » و «آیا می توانید مدت زمان را با دست های خود نشان دهید؟ » دو سوالی که حتی برای یک کودک ۴ ساله هم قابل درک است.

نتایج، یک سوگیری قوی را در هر گروه سنی نشان داد، اما برای کودکان قبل از مهدکودک، بطور شگفت انگیزی، نتیجه متفاوت بود. در صورتیکه بیش از دو سوم از کودکان قبل از مهدکودک ویدئوی پر حادثه را طولانی تر می دانستند، سه چهارم از گروه بزرگسالان همین احساس را در مورد ویدئو با سکانس یکنواخت داشتند.

نتیجه غیرمنتظره است، چونکه هیچ یک از مدلهای بیولوژیکی ادراک زمان نمی توانست آنرا پیش بینی نماید. برمبنای مدلهای بیولوژیکی درک زمان در دو دسته قرار می گیرند:

نورون های ضربان ساز در مغز و نورون هایی که با گذشت زمان نرخ اقدام رو به کاهش را نشان می دهند. با این وجود، این پرسش که «چه کسی» این سیگنال ها را در مغز تفسیر می کند، هنوز بصورت سوالی مبهم باقی مانده است. هر دو مدل یک بهبود مستمر وابسته به سن را با افزایش سن فرض می کنند.

پژوهشگران در این مطالعه از مفهوم ذهنی و اکتشافی (heuristics)، که توسط Amos Tversky و Daniel Kahneman در علوم شناختی معرفی شده است، بهره بردند. آنها یک بحث اکتشافی را به عنوان میانبرهای ذهنی یا پروکسی هایی تعریف می کنند که فرد را قادر می سازد تصمیمات سریع بگیرد. برای درک این مساله که چرا برای مقایسه مدت زمان ها به مفهوم اکتشافی نیاز داریم، باید گفت، از آنجا که مغز، نه یک ساعت مرکزی قابل اعتماد دارد و نه یک نقشه برداری حسی مستقیم از مدت زمان ها، بنابراین، ما باید از یک پروکسی استفاده نمائیم. پروکسی برای مدت چیزی مشخص و در عین حال در رابطه با محتوای زمانی است، برای مثال در مورد سوال «در مورد کدام موضوع می توانم بیشتر صحبت کنم؟» یک کودک ۵ ساله فکر می کند که اگر نخستین ویدئو شامل صحنه های مهیج بود، می توانست چیزهای زیادی در مورد آن بگویند. در صورتیکه ممکنست بتواند فیلم دیگر را تنها در یک فعل خلاصه کند. این ویدئوی پر حادثه شامل سه قسمت بود که نمونه ای کامل از یک داستان را شامل می شد. در مقابل، ویدئوی یکنواخت، هیچ خط داستانی نداشت. بطور کلی، ویدئوی مهیج نمونه های داستانی معرف بیشتری نسبت به ویدئوی بی حادثه و یکنواخت داشت. بنابراین، برمبنای یک مدل اکتشافی، کودکان مهدکودک احساس می کنند که ویدئوی پر حادثه طولانی تر است.

بر اساس تحقیقات پژوهشگران، در حدود سن ۶ تا ۱۰ سالگی، کودکان مفهوم «زمان مطلق» را فرا می گیرند. همه ما زمانی که قرار ملاقات می گذاریم، وظایف خودرا سازماندهی می نماییم و از یک جدول زمانی پیروی می نماییم و به عبارتی برمبنای مفهوم زمان مطلق و جهانی عمل می نماییم. همه این اقدامات مفهوم زمان جهانی را که مستقل از مشاهده گر است و کاملا با مکانیک کلاسیک نیوتن سازگار است، تقویت می کند.

ما آغاز به تفکر در مورد زمان به عنوان یک موجود فیزیکی، مستقل از رویدادهایی می نماییم که آنرا به هم متصل می کند و متوجه می شویم که تجربه ذهنی ما از زمان به عنوان ناظر ممکنست تغییر کند. بهترین کاری که می توانیم برای حذف ذهنیت انجام دهیم این است که جریان زمان را بررسی نماییم. ما می توانیم جریان زمان را با نمونه برداری مکرر آن بررسی نماییم، برای مثال با نگاه کردن به ساعت یا خیره شدن به بیرون از پنجره و تماشای جریان ترافیک. درواقع، هرچه بیشتر این بررسی را انجام دهیم، تخمین قابل اعتمادتری بدست می آوریم. با این وجود، مغز ما همیشه برای ردیابی زمان در دسترس نیست. زمانی که توجه ما به کار دیگری مشغول می شود، آنگاه این نمونه برداری از زمان مطلق ممکنست چرخه ها را نادیده بگیرد. در مقابل، هنگامی که منتظر کسی هستید که برای قرار ملاقات دیر می آید، زمان کندتر می شود، برای اینکه مغز ثانیه ها را می شمرد و این امر نیز موجب افزایش عصبانیت می شود.

در پرتو این اکتشافات، اجازه دهید ببینیم وقتی از ما خواسته می شود مدت زمان یک ویدئوی هیجان انگیز را در مقابل یک ویدئوی خسته کننده حدس بزنیم، چگونه مفهوم زمان مطلق را درک می نماییم. هنگام تماشای یک فیلم جذاب، ذهن کاملا در داستان غوطه ور می شود، برای اینکه توالی اعمال به قدری سریع آشکار می شود که فرد فرصتی برای فکر کردن به چیز دیگری مانند زندگی، کار یا فهرست امور روزمره را ندارد و در عوض، ذهن توسط واقعیت جایگزین داستان فیلم ربوده می شود.

در مقابل، هنگام تماشای یک فیلم خسته کننده، فرد ممکنست ساعت را بررسی کند یا به این فکر کند که در آن زمان در چه مکان دیگری می توانسته حضور داشته باشد، و همه این حواس پرتی ما را قادر می سازد تا از جریان زمان مطلق نمونه برداری نماییم.

لازم است بدانیم که این مفاهیم اساسی، مانند زمان و مکان، پیچیده تر از آن هستند که بتوانیم آنها را توسط انواع خاصی از نورون های مغز شناسایی نماییم. برای بحث در مورد چنین مفاهیم انتزاعی، باید قادر بود از امور زیستی و شناختی آگاه و ارتباط میان آنها را درک کرد. اما در پاسخ به این پرسش که آیا ما هیچ گاه خواهیم توانست این پازل را بطور کامل حل نماییم یا خیر، باید گفت تنها زمان می تواند به آن پاسخ دهد.

نتایج این مطالعه بتازگی در ژورنال Scientific Reports انتشار یافته است.

منبع: ramzeman.ir

1402/01/04

14:21:38

5.0 / 5

294

تگهای خبر: مغز , ناسا

اگر مطلب را پسندیدید لایک کنید

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

نظرات بینندگان در مورد این مطلب

نظر شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

نظر:

سوال:

= ۷ بعلاوه ۵