سنسوری كه سطح هورمون استرس را اندازه گیری می كند پژوهشگران روسی، اولین نمونه از نوعی سنسور را ابداع نموده اند که می تواند سطح هورمون استرس را در بدن اندازه گیری نماید. به گزارش رمز من به نقل از ایسنا و به نقل از ساینمگ، پژوهشگران موسسه "Skoltech" روسیه، اولین نمونه از یک سنسور مبتنی بر فلورسنس را برای تشخیص مداوم غلظت هورمون "کورتیزول"(Cortisol) ابداع نموده اند که می تواند به بررسی بیماری های متعدد کمک نماید. کورتیزول، یک هورمون استروئیدی است که معمولا بعنوان هورمون استرس شناخته می شود و نقش قابل توجهی را در تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی از سطح گلوکز گرفته تا فشار خون و التهاب بر عهده دارد. کاهش یا افزایش سطح کورتیزول، با بیماری ها و نشانه های گوناگونی در ارتباط می باشد اما نظارت دقیق و قابل اطمینان بر سطح کورتیزول بدن هنوز امکان پذیر نیست. روش های آزمایشگاهی کنونی مانند "الایزا"(ELISA) باآنکه قابل اعتماد هستند اما به خاطر احتیاج به آماده سازی نمونه نمی توانند با نظارت در لحظه سازگار شوند. "ولادیمیر دراچف"(Vladimir Drachev)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ابتدا باید بگویم که بررسی درون کشتگاهی هر نوع "آنالیت"(Analyte)، یک چالش است. دوم این که کورتیزول، یک مولکول نسبتا کوچک است و نهایتا این که گرفتن آزمایش خون از موش و انسان همیشه مخرب است چونکه هر نوع آزمایشی، به آغاز استرس منجر می شود، غلظت کورتیزول را بالا می برد و آزمایش را بی نتیجه می کند. هدف ما، ابداع یک سنسور قابل کاشت کورتیزول است که در لحظه کار کند و در جریان خون قرار بگیرد. دراچف و همکارانش با استفاده از نانوذرات طلا، اولین نمونه از یک سنسور ایمنی را برای نظارت بر کورتیزول ابداع کردند. فلورسنس می تواند بعنوان یک نشانه تراکم کورتیزول، در نمونه اندازه گیری شود. این سنسور جدید در آزمایش های درون کشتگاهی، پایین ترین میزان تشخیص کورتیزول را در مقایسه با سطوح معمولی در پلاسمای انسانی نشان داد. واکنش برگشت پذیر هم در بررسی ها درون کشتگاهی نشان داده شد. پژوهشگران امیدوارند که روش آنها، به ابداع یک سنسور قابل کاشت جهت بررسی مداوم غلظت کورتیزول در لحظه بیانجامد. این سنسور قابل کاشت، مانند یک فیبر نوری است که در یک غشای نیمه تراوا قرار می گیرد و در یک سوزن نازک گذاشته می شود. این سوزن، چندین لایه داخلی دارد و به واسطه فیبر نوری، به یک طیف سنج قابل حمل متصل می شود. دراچف اظهار داشت: ما باید یک سنسور قابل کاشت را ابداع نماییم که با یک لایه نیمه تراوا، از مایع بیولوژیکی جدا می شود. هم اکنون، چنین ابزارهایی جهت بررسی گلوکز وجود دارند؛ علیرغم این هنوز چالش های بزرگی پیش رو است. این پژوهش، در مجله "Talanta" به چاپ رسید. منبع: رمز من 1400/01/26 11:10:01 5.0 / 5 1160 تگهای خبر: نانو اگر مطلب را پسندیدید لایک کنید (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط نخ هایی که برق تولید می کنند! شارژ ۶۰ درصدی یک باتری لیتیومی در کمتر از ۶ دقیقه ابداع یک روش جدید پیش گیری از حاملگی برای مردان مقابله با آلزایمر به کمک نانوپاک کننده ها نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۷ بعلاوه ۵