کشف نخستین دایناسور مبتلا به عفونت تنفسی! به گزارش رمز من دانشمندان بقایای نخستین دایناسور مبتلا به عفونت تنفسی را که ۱۵۰ میلیون سال قبل می زیسته، کشف کردند. به گزارش رمز من به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، نخستین شواهد از علایم عفونت تنفسی به سبک ابتلای پرندگان، در یک دایناسور غیر پرنده کشف شده است. بقایای این دایناسور ۱۵۰ میلیون ساله که توسط تعدادی از پژوهشگران از مؤسسات مختلف در سرتاسر ایالات متحده کشف شده است، بینش های جالب و جدیدی را در مورد چگونگی زندگی و مرگ حیوانات باستانی عرضه می دهد. این مطالعه تحت عنوان "اولین مورد عفونت تنفسی به سبک پرندگان در یک دایناسور غیر پرنده" در مجله "ساینتیفیک ریپورت"(Scientific Report) انتشار یافته است. دایناسور مورد نظر، یک "سوروپاد جوان" یا یک "دایناسور گردن دراز" از خانواده "دوتیرکیان"(Diplodocidae) است که "دالی"(Dolly) نام گرفته است. قدمت آن به دوره ژوراسیک و دوران مزوزوئیک بازمی گردد و هنگامی که در جنوب غربی مونتانای آمریکا کشف شد، بقایای آن شواهد واضحی از عفونت تهاجمی در نزدیکی بعضی از مهره های گردن آنرا نشان می داد. بعد از کشف و بررسی این بقایای فسیلی توسط دانشمندان به سرپرستی "کری وودراف"، آنها گفتند پیش از این هیچگاه برجستگی های استخوانی غیرعادی را که شکل و بافتی غیرعادی داشته باشد، ندیده بودند. در نهایت هم مشخص شد که این برجستگی ها در ناحیه های در ارتباط با کیسه های هوایی بوده اند که عفونی شده بوده اند. کیسه های هوای مشابهی در پرندگان مدرن هم یافت می شود و عموماً برای تبادل اکسیژن با سیستم تنفسی استفاده می شود. این کیسه های هوایی به ریه های "دالی" متصل می شدند و بخشی جدایی ناپذیر از سیستم تنفسی دایناسورها را تشکیل می داده اند. تصویربرداری سی تی اسکن از این برجستگی های نامنظم نشان داد که آنها از استخوان غیرطبیعی ساخته شده اند که به احتمال زیاد در واکنش به عفونت بوجود آمده اند. "وودراف" توضیح داد: همه ما این علایم شامل سرفه، مشکلات تنفسی و تب را تجربه کرده ایم و در اینجا یک دایناسور ۱۵۰ میلیون ساله وجود دارد که احتمالاً مانند همه ما در هنگام بیماری این علایم را تجربه کرده است. این به خودی خود جالب است، اما همینطور چیزی به صورت بالقوه پیشگامانه تر را نشان داده است. اعتقاد بر این است که پرندگان امروزی از دایناسورهای پرنده از خانواده "پرنده کفلان" فرگشت یافته اند، نه دایناسورهای حجیم مانند "دالی". این کشف می تواند نشان دهد که "پرنده کفلان" و "خزنده کفلان" بیشتر از آنچه که قبلاً تصور می شد، مشترک هستند. "پرنده کَفَلان"(Ornithischia) راسته ای از دایناسورهای منقاردار گیاه خوار بودند. از آنجائیکه استخوان نشیمنگاهی(کفل) در این راسته به پرندگان شباهت دارد آنها را به این نام، می نامند. "خزنده کَفَلان"(Saurischia) هم یکی از دو راسته اصلی دایناسورها هستند که شامل تمام انواع دایناسورهای گوشت خوار شامل پرندگان به اضافه یکی از دو تبار اصلی دایناسورهای گیاه خوار یعنی خزنده پاریختان می شود. بیشتر انواع میانه زیستی این دایناسورها مانند آپاتوسور، آلوسور و تیرانوسور شکل باستانی استخوان نشیمنگاهی نیاکان خویش را حفظ نموده اند و همین مساله آنها را از راسته دیگر یعنی پرنده کفلان جدا می سازد. ازاین رو آنان را دارندگان کفل مشابه با خزندگان می نامند. یافته های این مطالعه به نویسندگان آن اجازه داد تا حدس بزنند که عفونت تنفسی می تواند ناشی از عفونت قارچی مشابه "آسپرژیلوسیس" باشد. "آسپرژیلوسیس" یک بیماری شایع تنفسی است که امروزه پرندگان، خزندگان و حتی انسان ها را تحت تأثیر قرار می دهد و می تواند همانطور که در "دالی" دیده می شود، منجر به عفونت استخوانی شود. "آسپرژیلوسیس" یک عفونت قارچی است که معمولاً در ریه ها رخ می دهد. این عفونت توسط برخی کپک های متعلق به سرده آسپرژیلوس (افشانکچه) ایجاد می شود. این کپک اغلب از هوای اطراف تنفس و وارد ریه ها می شود، اما اغلب افراد را مبتلا نمی نماید. آسپرژیلوسیس عموماً در افراد مبتلا به بیماری های تنفسی مانند آسم، فیبروز سیستیک یا سل ایجاد عفونت می کند. همینطور افرادی که پیوند مغز استخوان یا پیوند عضو انجام داده اند و افرادی که به علت مصرف داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها و برخی داروهای درمان سرطان گرفتار سرکوب سیستم ایمنی شده اند، بیشتر در معرض مبتلا شدن به آسپرژیلوسیس هستند. این کپک به ندرت می تواند روی پوست تاثیر بگذارد. آسپرژیلوسیس در انسان، پرندگان و سایر جانوران رخ می دهد. موارد آسپرژیلوسیس حاد در افراد دارای دستگاه ایمنی به شدت ضعیف، مانند افراد تحت پیوند مغز استخوان رخ می دهد. مزمن شدن این عفونت در بدن انسان می تواند سبب ایجاد عوارضی شدیدتر در افراد مبتلا به بیماری های تنفسی زمینه ای مانند آسم، فیبروز سیستیک، سارکوئیدوز، سل یا بیماری انسدادی مزمن ریوی شود. به صورت معمول، آسپرژیلوسیس به صورت انواع آسپرژیلوسیس مزمن ریوی(CPA)، آسپرژیلوما یا آسپرژیلوسیس برونکو-تنفسی آلرژیک(ABPA) رخ می دهد. این کشف همینطور می تواند به کشف اسرار آناتومی تنفسی این حیوانات که مدت هاست منقرض شده و به تاریخ پیوسته اند، کمک نماید. "وودراف" توضیح می دهد: این عفونت فسیلی در "دالی" نه تنها به ما کمک می نماید تا تاریخچه تکاملی بیماری های در ارتباط با تنفس را در گذشته ردیابی نماییم، بلکه به ما درک بهتری از انواع بیماری هایی که دایناسورها مستعد مبتلا شدن به آنها بوده اند، می دهد. همینطور سبب می شود که "دالی" بعد از میلیونها سال، امروز برای ما زنده تر و شناخته شده تر شود. پروفسور "یوان ولف" دستیار پژوهشی این مطالعه اظهار داشت: این یک دایناسور قابل توجه و به وضوح بیمار است. ما همیشه دایناسورها را بزرگ و سرسخت می دانیم، اما آنها هم بیمار می شده اند. آنها مانند پرندگان امروزی به بیماری های تنفسی مبتلا می شدند، در واقع شاید حتی در بعضی موارد به عفونت های مرگبار و ویرانگر مبتلا می شده اند. اگر فرضیه دانشمندان درست باشد و "دالی" از یک عفونت تنفسی شبیه آسپرژیلوسیس رنج می برده است، این حیوان رنج زیادی را متحمل شده است. "دالی" احتمالاً بر اثر مبتلا شدن به این عفونت با کاهش وزن، سرفه، تب و مشکلات تنفسی مواجه بوده است. چنین عفونتی می تواند در پرندگان مدرن کشنده باشد و به توضیح مرگ نابهنگام این دایناسور ظاهراً جوان هم کمک نماید. "یوان ولف" می گوید: ما باید به گسترش دانش خود در مورد بیماری های باستانی ادامه دهیم. اگر به اندازه کافی خوب نگاه نماییم، امکان دارد آغاز به شناخت بیشتر در مورد تکامل ایمنی و بیماری های عفونی نماییم. وی ادامه داد: وقتی ما میان تخصص های مختلف شامل دامپزشکی، آناتومیستی، دیرینه شناسی، دیرینه پاتولوژیستی و رادیولوژیستی کار می نماییم، می توانیم تصویر کامل تری از بیماری های باستانی به دست آوریم. منبع: ramzeman.ir 1400/11/23 23:54:34 5.0 / 5 1018 تگهای خبر: دانشمند , مغز اگر مطلب را پسندیدید لایک کنید (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط برنده میدان کسی است که قدرت کنترل مجازی اش بیشتر باشد با اهمیت ترین پروژه های فضایی سال ۱۴۰۳ فیلم ۱۰ پرتاب فضایی ایران در یک سال اخیر اعزام فضانورد ایرانی بدنبال پرتاب کپسول زیستی نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۹ بعلاوه ۳