سیاه چاله ها چگونه بزرگ می شوند؟ به گزارش رمز من پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، پاسخ جدیدی را در مورد دلیل بزرگ شدن سیاه چاله ها عرضه کرده اند. به گزارش رمز من به نقل از ایسنا و به نقل از نیواطلس، سوالات زیادی در مورد سیاه چاله ها وجود دارد و گروهی از ستاره شناسان حالا پاسخ جدیدی را برای یکی از آنها پیشنهاد کرده اند. سوال این است که چرا تعداد زیادی از سیاه چاله های مشاهده شده، بزرگتر از حد انتظار هستند؟ یک مدل سازی جدید نشان داده است که رشد سیاه چاله ها امکان دارد از نظر کیهان شناسی، با گسترش جهان ارتباط داشته باشد. "رصدخانه موج گرانشی با تداخل سنج لیزری" یا "لایگو" (LIGO) در سال ۲۰۱۵، برای اولین بار توانست امواج گرانشی را تشخیص دهد. این امواج اغلب در برخورد میان سیاه چاله ها تولید می شوند و ستاره شناسان می توانند با کار کردن روی آنها، جرم دو سیاه چاله درحال ادغام را محاسبه کنند. پژوهشگران در این بررسی، متوجه مبحث عجیبی شدند. رایج ترین نوع سیاه چاله و نوعی که پژوهشگران انتظار داشتند در بیشتر ادغام ها دخیل باشد، سیاه چاله های ستاره ای هستند. این سیاه چاله ها، از فروپاشی ستارگان بزرگ تشکیل شده اند و انتظار می رود که جرمی بین پنج تا حدود ۳۰ برابر جرم خورشید داشته باشند اما پژوهشگران رصدخانه لایگو، چندین سیاه چاله با جرم بسیار بالاتر را شناسایی نمودند. چگونه سیاه چاله ها تا این اندازه بزرگ شدند؟ رایج ترین توضیح این است که آنها با بلعیدن موادی مانند غبار، گاز، ستاره ها یا سایر سیاه چاله ها رشد می کنند اما حالا پژوهشگران در یک بررسی جدید، پاسخ نسبتا عجیبی را عرضه کرده اند. پاسخ آنها این است که جرم سیاه چاله ها می تواند همراه با گسترش جهان و طی فرایند جفت شدن کیهانی افزایش یابد. "دانکن فارا" (Duncan Farrah)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ما فکر کردیم که اثر معکوس را در نظر بگیریم. اگر سیاه چاله ها از نظر کیهانی جفت شوند و انرژی را بدون احتیاج به مصرف کردن ستارگان دیگر یا گاز به دست آورند، چه چیزی را مشاهده خواهیم کرد؟ پژوهشگران خاطرنشان کردند که مدل سازی سیاه چاله ها معمولاً در جهان های شبیه سازی شده ای انجام می شود که گسترش نمی یابند. این مورد به خاطر ساده شدن پژوهش است اما می تواند هر گونه اثر ناشی از جفت شدن کیهانی را پنهان کند. ازاین رو پژوهشگران در این پروژه جدید، شبیه سازی هایی را انجام دادند که این گسترش در آنها رخ می داد. این گروه پژوهشی، میلیونها جفت ستاره را طی تولد، زندگی و مرگ آنها و همینطور تشکیل دادن سیاه چاله ها شبیه سازی کردند و مهم تر از آن اینکه جرم سیاهچاله ها را با اندازه جهان شبیه سازی شده مرتبط ساختند. این جفت های سیاه چاله به مرور زمان بزرگ تر شدند چونکه به سمت یکدیگر می رفتند و در نهایت با هم برخورد می کردند. سیاه چاله های حاصل از ادغام ها نه تنها بزرگتر بودند، بلکه به نظر می رسید که این مورد به ادغام های بیشتری منجر می شود و پیشبینی ها به خوبی با داده های رصدخانه لایگو مطابقت دارد. پژوهشگران باور دارند که این مدل جدید به خوبی کار می کند چونکه نیازی نیست که درک موجود ما را در مورد نحوه شکل گیری، زندگی و مرگ ستارگان تغییر بدهد. ایده کنونی در خصوص اینکه سیاهچاله ها، ماده و همینطور یکدیگر را می بلعند، می تواند توضیح ساده تری در مورد نحوه بزرگ شدن آنها باشد. "مایکل زوین" (Michael Zevin)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: خیلی از جنبه های ادغام سیاه چاله ها مانند محیط های شکل گیری و فرآیندهای فیزیکی پیچیده ای که طی زندگی آنها ادامه می یابند، به صورت جامع شناخته نشده اند. ما از ستاره های شبیه سازی شده ای استفاده کردیم که داده های کنونی را منعکس می کنند. جفت شدن کیهانی، ایده مفیدی است اما هنوز نمی توانیم قدرت این جفت شدن را اندازه گیری نماییم. این پژوهش، در "Astrophysical Journal Letters" به چاپ رسید. منبع: ramzeman.ir 1400/08/15 11:53:49 5.0 / 5 501 تگهای خبر: انرژی , تولید , ناسا اگر مطلب را پسندیدید لایک کنید (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط مرکز بیزینس کوچینگ آلفا برنده میدان کسی است که قدرت کنترل مجازی اش بیشتر باشد با اهمیت ترین پروژه های فضایی سال ۱۴۰۳ هوش مصنوعی جدید اپل با عملکرد خارق العاده نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۹ بعلاوه ۳